Gezondheid

Algemeen

De Galgo is in principe een sterke hond zonder erfelijke afwijkingen. Zoals voor alle grote honden geldt echter ook voor hen dat er een verhoogde kans is op een maagtorsie. U kunt uw hond dus het beste na het eten niet laten rennen.

De dunbehaarde huid van de Galgo beschadigt gemakkelijk. Bij het spelen met andere honden en rennen door het struikgewas kan het daarom nog wel eens tot kleine verwondingen komen. Kleine wondjes zijn eenvoudig met wondspray te behandelen doch een 'winkelhaak' in de huid moet wel gehecht worden.

De Galgo heeft geen ondervacht en kan dus niet in een buitenkennel gehouden worden. Daarnaast zijn zij ook qua karakter ongeschikt voor het leven in een kennel; het zijn zeer sociale dieren die met hun familie samen in huis willen leven.

De Galgo stelt het in ons klimaat erg op prijs om bij regen een regendekje te dragen. Hoewel hij, als hij eenmaal aan het rennen is, zich niets van het weer aantrekt, is de dunne huid, zonder ondervacht, niet geschikt voor extreme weersomstandigheden. In de winter is het zeker geen overbodige luxe om de hond een warme winterjas aan te trekken. Die jasjes zijn in dierenspeciaalzaken te koop maar ook verkrijgbaar bij verschillende stichtingen die zich voor Greyhounds en Galgo's inzetten.

De gladde, kortharige vacht behoeft niet veel verzorging. Af en toe kan men de losse haren met een rubberborstel verwijderen.

Buitenlandse ziekten

In de landen Spanje, Griekenland en Portugal ( ook in andere landen maar hier komen meestal de zwerfhondjes vandaan) komen nogal eens wat ziektes voor waar we hier in Nederland niet zo bekend mee zijn. Ik heb dit stukje geschreven om iets meer bekendheid te geven aan deze ziekten, zeker niet om mensen bang te maken voor deze ziektes want dat is echt niet nodig.



Ehrlichia is één van de meest voorkomende teekoverdraagbare infectieziektes. Ehrlichia canis is een parasiet dat de groep van de witte bloedcellen beïnvloed (laat een afname van de witte bloedcellen zien, wat inhoud dat een hond gevoeliger is voor infecties). 3 tot 16 dagen na een tekenbeet (door een besmette teek) treedt koorts op, vaak zien we moeheid, spierpijn en soms ook huiduitslag.

Andere gevolgen van deze ziekte, afhankelijk van de immuniteitsreactie van het dier tegen deze parasiet, zijn gewrichtsontstekingen, neusbloedingen, verandering van nierfunctie etc. Om de diagnose Ehrlichia te maken moet de parasiet gevonden worden in het bloed van de hond.  Niet alle laboratoria kunnen deze test uitvoeren. En de dierenarts moet wel zo ver met de kennis zijn dat hij aan deze ziekte denkt. Omdat een specifieke diagnose van Ehrlichia niet altijd mogelijk is, is het soms nuttig om een hond te behandelen die sommige van de kenmerken heeft totdat er een echte diagnose gesteld kan worden. Ehrlichia Canis is zeer gevoelig voor Tetracycline en Doxycycline.

Vaak wordt er gestart met een maand lang Doxycycline 100 mg. ( maar dit is wel afhankelijk van het gewicht van de hond. Laat uw dierenarts altijd goed informeren) Herstel van de hond vindt meestal plaats tussen de 24 en 72 uur na de behandeling.

Een behandeling moet minimaal 10 dagen duren.Vaak zie je dat een hond met een chronische Ehrlichia (wordt vaak chronisch omdat dierenartsen te laat de ziekte herkennen, of een hond er al lang mee rond heeft gelopen in het land van oorsprong) een behandeling van plm. 1 maand nodig heeft. Ehrlichia geeft een wisselend ziektebeeld te zien. De ziekte verloopt over het algemeen mild en soms zelfs geheel onopgemerkt, maar ook levensbedreigende gevallen komen voor. Behandeling is dus goed mogelijk maar onder stress kan soms de ziekte de kop ook weer opsteken. Er zal dan weer opnieuw met een behandeling gestart worden.   

Deze ziekte is niet besmettelijk. Niet van dier naar dier, ook niet van dier naar mens. We kunnen ze prima helpen! Diagnose Ehrlichia is zeker geen reden om de hond aan zijn lot over te laten.

Leishmaniosis (Leishmania) is een ziekte die overgebracht wordt door de zandvlieg (phlebotomus). De ziekte zelf wordt veroorzaakt door de Leishmania Donovani (parasiet). Het treft m.n. honden en hondachtigen. Signalen voor deze ziekte kunnen zijn: huidproblemen (zweren, kale plekken) gewichtsverlies, koorts, neusbloedingen, gezwollen klieren,open wonden etc.

In vergevorderd stadium; neus bloedingen en nierproblemen. Ziekte is aan te tonen in het DNA van de hond, dus met een simpel bloedonderzoek is tegenwoordig vast te stellen of een hond aan Leishmania lijdt. Als het DNA Leishmania aangetoond heeft wil het nog niet zeggen dat uw hond ziek hoeft te worden. (90% van de Leishmaniahonden is drager maar de ziekte zal zich nooit openbaren) Ook bij deze ziekte geldt weer behandeling is goed mogelijk en dus geen reden tot angst of paniek.  En om het maar weer te herhalen: ook deze ziekte is niet besmettelijk of overdraagbaar. Het is alleen overdraagbaar van een teef op de ongeboren pupjes (verticale transmissie), nogmaals geen reden tot paniek en al zeker niet om de dieren een behandeling te ontzeggen, want dit is in Nederland heel goed mogelijk.

Er wordt gestart met Allopurinol (dosering afhankelijk van het gewicht van de hond) mocht deze behandeling niet afdoende zijn, kan er een injectie naast gegeven worden (behandelschema meestal niet bij dierenartsen bekend, neem in dat geval contact met onze medische adviseur op).  Allopurinol moet zeker gedurende een half jaar gegeven worden. De ziekte zal niet overgaan maar de parasiet wordt slapende gehouden. 

Babesiosis (Babesia) is een andere door tekenoverdraagbare ziekte, welke de rode bloedcellen infecteren. Symptomen zijn: bloedarmoede, koorts, geelzucht en bloed in de urine.Diagnose wordt bepaald door het direct vaststellen van de parasiet in de rode bloedcel. Er is ook voor deze ziekte een specifieke behandelmethode (2x injectie met een antiparasitair middel). Ook bij deze ziekt geld weer hetzelfde: het is niet besmettelijk en niet overdraagbaar van hond op hond of van hond op mens.

Ook bij Babesia kan er sprake zijn van verergering als de hond in een stressvolle periode komt.  Behandeling met 2x een injectie zal dan dus herhaald moeten worden.


 

Hartworm (Dilofilaria) Stekende insecten kunnen de parasiet Dirofilaria immitis overbrengen. De parasiet ontwikkelt zich in het lichaam tot wormen die in het hart en de longen leven en hier schade aanrichten met als gevolg hartfalen en longproblemen. Symptomen kortademigheid en de hond ruikt vaak zoetig dit in vergevorderd stadium. Een effectieve behandeling is zeer wel mogelijk. Let wel dit probleem staat helemaal los van de wormen die voor kunnen komen in de darm.

Wilt u meer informatie neem dan gerust contact met ons op. Wij kunnen u verwijzen naar een deskundige op gebied van deze ziektes.